Odmiana imienia Stylian przez przypadki

Stylian imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stylian

Dopełniacz
(kogo? czego?):Styliana

Celownik
(komu? czemu?):Stylianowi

Biernik
(kogo? co?):Styliana

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stylianem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stylianie

Wołacz
(hej!):Stylianie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StylianStylian ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Stylian umiera.
Na drugie imię mam Stylian.
Ma na imię Stylian.
Autorem niniejszego tekstu jest Stylian.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StylianaPrzed domem Styliana zauważyłem wózek z dzieckiem.
Zaproszenia na urodziny Styliana są gotowe.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Styliana.
Od razu zobaczyła ich mama Styliana.
Rodzina Styliana wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
StylianowiZerwał jabłko i podał je Stylianowi.
Rozalia z troską przyglądała się Stylianowi.
Stylianowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Stylianowi z rąk.
Oczywiście każdy przyzna rację Stylianowi.

Biernik:
(kogo? co?)
StylianaSpojrzała na Styliana jeszcze raz.
Spojrzałam na Styliana.
Postaram się namówić Styliana na spacer.
Spojrzałem znacząco na Styliana.
Lubię Styliana.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StylianemSiedzieliśmy ze Stylianem na ławce w parku.
Sprzątam pokój ze Stylianem.
Pracuję razem ze Stylianem.
Śpiewam ze Stylianem.
Idę na spacer ze Stylianem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StylianieKiedyś tam chciałam napisać o Stylianie.
Przy Stylianie zapomniałem o wszystkim.
Mamrotał coś o Stylianie, gdy podtrzymywał się ściany.
Rozmawiam o Stylianie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Stylianie.

Wołacz:
(hej!)
StylianieStylianie! Wróć do mnie!
Dziękuję Stylianie za rozmowę!
Hej Stylianie!
Dzień dobry Stylianie!
Dobranoc Stylianie!