Odmiana imienia Stronisław przez przypadki

Stronisław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stronisław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stronisława

Celownik
(komu? czemu?):Stronisławowi

Biernik
(kogo? co?):Stronisława

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stronisławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stronisławie

Wołacz
(hej!):Stronisławie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Stronisławowie, Stronisławi, Stronisławy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stronisławów

Celownik
(komu? czemu?):Stronisławom

Biernik
(kogo? co?):Stronisławów

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stronisławami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stronisławach

Wołacz
(hej!):Stronisławowie, Stronisławi, Stronisławy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StronisławNa drugie imię mam Stronisław.
Dla mnie było już jasne, ze Stronisław umiera.
Stronisław chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Stronisław.
Mam na imię Stronisław.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StronisławaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Stronisława.
Szkoda że Stronisława prawie że w ogóle nie ma.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Stronisława.
Muszę pochwalić pomysł Stronisława.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Stronisława.

Celownik:
(komu? czemu?)
StronisławowiProszę Stronisławowi nie dokuczać!
Nie wiem, co powiedzieć Stronisławowi.
Stronisławowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Stronisławowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Stronisławowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
StronisławaPopatrzyłam na Stronisława przekonana, że zacznie mówić dalej.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Stronisława.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Stronisława bardzo przyjaźnie.
Pożegnali w końcu Stronisława i wyszli razem.
Patrzę na Stronisława i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StronisławemPowinnam jednak pojechać ze Stronisławem.
A sytuacja ze Stronisławem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem ze Stronisławem.
Razem ze Stronisławem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Kasia ze Stronisławem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StronisławieMówimy tu oczywiście o Stronisławie.
Pamiętam o Stronisławie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Stronisławie.
Dobrze, że wspomniałeś o Stronisławie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Stronisławie.

Wołacz:
(hej!)
StronisławieWitaj Stronisławie!
Stronisławie! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Stronisławie!?
Hej Stronisławie!
Cześć Stronisławie!