Odmiana imienia Strogomir przez przypadki

Strogomir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Strogomir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Strogomira

Celownik
(komu? czemu?):Strogomirowi

Biernik
(kogo? co?):Strogomira

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Strogomirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Strogomirze

Wołacz
(hej!):Strogomirze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StrogomirZa chwilę wróci Strogomir z lasu.
Na drugie imię mam Strogomir.
Strogomir wraca do domu.
Gdzie jest Strogomir?
Autorem niniejszego tekstu jest Strogomir.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StrogomiraSerce Strogomira stanęło na moment.
Muszę pochwalić pomysł Strogomira.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Strogomira.
Ręka Strogomira uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Specjalnością Strogomira jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
StrogomirowiMam nadzieję, że Strogomirowi również się podoba.
Co tej Strogomirowi po głowie chodzi?
Korzysta z okazji, by wyznać Strogomirowi miłość.
Strogomirowi oczy błyszczą.
Tym razem nie damy Strogomirowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
StrogomiraSpojrzała na Strogomira jeszcze raz.
W końcu obudzili Strogomira, żeby ich ratował.
Spoglądam na Strogomira.
Strogomira zaświerzbiały ręce.
Na Strogomira spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StrogomiremSiedzieliśmy ze Strogomirem na ławce w parku.
Wczoraj wracamy ze Strogomirem od lekarza.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy ze Strogomirem.
Zobacz wywiad ze Strogomirem oraz innymi uczestnikami finału.
Ja ze Strogomirem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StrogomirzePiszę o Strogomirze.
Nie wspomniałem na początku o Strogomirze.
Mówimy tu oczywiście o Strogomirze.
No a teraz trochę więcej o Strogomirze.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Strogomirze.

Wołacz:
(hej!)
StrogomirzeStrogomirze! Uważaj!
Cześć Strogomirze!
Dziękuję Strogomirze za rozmowę!
Gdzie jesteś Strogomirze!?
Dobranoc Strogomirze!