Odmiana imienia Stomiś przez przypadki

Stomiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stomiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stomisia

Celownik
(komu? czemu?):Stomisiowi

Biernik
(kogo? co?):Stomisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stomisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stomisiu

Wołacz
(hej!):Stomisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StomiśDziś Stomiś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Stomiś grzecznie śpi.
Gdzie jest Stomiś?
Za chwilę wróci Stomiś z lasu.
Co robi Stomiś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StomisiaPrzyglądałam się dłoniom Stomisia.
Tymczasem zauważyłam wpis Stomisia kilka dni temu.
Nie ma Stomisia.
Najbardziej polubiłam ojca Stomisia.
Postawa Stomisia była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
StomisiowiZszedłem z drogi Stomisiowi i usiadłem w fotelu.
Stomisiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Nie wiem, co powiedzieć Stomisiowi.
Dzięki Stomisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Chciałam szybko pochwalić się Stomisiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
StomisiaNa Stomisia spłynęła niewymowna ulga.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Stomisia.
Odprowadziłam Stomisia do wyjścia.
Spojrzałam na Stomisia jak dopisuje kolejne literki.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Stomisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StomisiemJa ze Stomisiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję ze Stomisiem.
Jadę ze Stomisiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy ze Stomisiem przy basenie.
A sytuacja ze Stomisiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StomisiuDziś napiszę o Stomisiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Stomisiu.
Ten wiersz jest o Stomisiu.
Nie wspomniałem na początku o Stomisiu.
Dyskutuję o Stomisiu.

Wołacz:
(hej!)
StomisiuStomisiu! Gdzie jesteś?
Witaj Stomisiu!
Dzień dobry Stomisiu!
Stomisiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Stomisiu!