Odmiana imienia Stojanek przez przypadki

Stojanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stojanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stojanka

Celownik
(komu? czemu?):Stojankowi

Biernik
(kogo? co?):Stojanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stojankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stojanku

Wołacz
(hej!):Stojanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StojanekJa i Stojanek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Stojanek grzecznie śpi.
Co robi Stojanek?
Stojanek chce pójść ze mną na spacer.
Stojanek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StojankaRodzina Stojanka wyprowadziła się.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Stojanka.
Tym razem prezentujemy wystawę Stojanka.
Ręka Stojanka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Na korytarzu blisko pokoju Stojanka stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
StojankowiZaproponowałem Stojankowi dwa tematy.
Oddaję Stojankowi list.
Rozalia z troską przyglądała się Stojankowi.
Coś muszę Stojankowi powiedzieć, stoi i czeka.
Kupiłem Stojankowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
StojankaOdprowadziłam Stojanka do wyjścia.
Popatrzyłam na Stojanka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Widzę Stojanka.
Stojanka znalazłam w recepcji hotelu.
Obserwuję Stojanka bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StojankiemJadę ze Stojankiem na dyskotekę.
Powinnam jednak pojechać ze Stojankiem.
Wieczorem ze Stojankiem znowu idziemy na spacer.
Zostaliśmy ze Stojankiem w salonie sami.
Jadę na wycieczkę razem ze Stojankiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StojankuTej nocy po raz pierwszy śniłam o Stojanku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Stojanku.
Mowa oczywiście o Stojanku.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Stojanku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Stojanku.

Wołacz:
(hej!)
StojankuStojanku! Uważaj!
Witaj Stojanku!
Cześć Stojanku!
Dobry wieczór Stojanku!
Gdzie jesteś Stojanku!?