Odmiana imienia Stelunia przez przypadki

Stelunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stelunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Steluni

Celownik
(komu? czemu?):Steluni

Biernik
(kogo? co?):Stelunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stelunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Steluni

Wołacz
(hej!):Steluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SteluniaDla mnie było już jasne, ze Stelunia umiera.
Stelunia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Stelunia.
Stelunia chce pójść ze mną na spacer.
Jutro Stelunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SteluniPrzyglądałam się dłoniom Steluni.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Steluni.
Muszę pochwalić pomysł Steluni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Steluni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Steluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
SteluniMama przyznała rację Steluni.
Nie wiem, co powiedzieć Steluni.
Tego Steluni było już za wiele.
Zszedłem z drogi Steluni i usiadłem w fotelu.
Daję Steluni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
StelunięPodchodzi, całuje Stelunię i idzie do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Stelunię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Stelunię.
Patrzył na Stelunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Stelunię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SteluniąOboje ze Stelunią wybuchliśmy śmiechem.
Śpiewam ze Stelunią.
A sytuacja ze Stelunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie ze Stelunią postawiłyśmy na zmiany.
Ja ze Stelunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SteluniMowa oczywiście o Steluni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Steluni.
Chciałbym być teraz przy Steluni.
Dyskutuję o Steluni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Steluni.

Wołacz:
(hej!)
SteluniuSteluniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Steluniu!
Steluniu! Uważaj!
Witaj Steluniu!
Hej Steluniu!