Odmiana imienia Stellusia przez przypadki

Stellusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stellusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stellusi

Celownik
(komu? czemu?):Stellusi

Biernik
(kogo? co?):Stellusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stellusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stellusi

Wołacz
(hej!):Stellusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StellusiaStellusia nie umie śpiewać.
Stellusia nie umie grać na gitarze.
Stellusia ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Stellusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Stellusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StellusiDla Stellusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tym razem prezentujemy wystawę Stellusi.
Postawa Stellusi była zupełnie inna.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Stellusi.
W słuchawce usłyszałam głos Stellusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
StellusiNapisałem wiersz dzięki Stellusi.
Stellusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Nie wiem, co powiedzieć Stellusi.
Stellusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Powiedz wszystkim i Stellusi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
StellusięDoprowadził tym Stellusię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Stellusię jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzałam na Stellusię.
Spojrzałam na Stellusię w wymownym geście.
Spoglądam na Stellusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StellusiąByliśmy ze Stellusią na jarmarku.
Siedzieliśmy ze Stellusią przy basenie.
Sprzątam pokój ze Stellusią.
Sprzątam pokój razem ze Stellusią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy ze Stellusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StellusiMyślałam cały czas tylko o Stellusi.
Pamiętam o Stellusi.
Zapraszam na film dokumentalny o Stellusi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Stellusi.
Na pewno słyszałyście o Stellusi.

Wołacz:
(hej!)
StellusiuHej Stellusiu!
Dzień dobry Stellusiu!
Stellusiu! Uważaj!
Dziękuję Stellusiu za rozmowę!
Witaj Stellusiu!