Odmiana imienia Stefunia przez przypadki

Stefunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stefunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stefuni

Celownik
(komu? czemu?):Stefuni

Biernik
(kogo? co?):Stefunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stefunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stefuni

Wołacz
(hej!):Stefuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StefuniaStefunia nie umie śpiewać.
Stefunia nie umie grać na gitarze.
Ja i Stefunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Stefunia.
Na drugie imię mam Stefunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StefuniPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Stefuni słychać.
Dla Stefuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Dziadek Stefuni w tym czasie miał chorą rękę.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Stefuni.
Od razu zobaczyła ich mama Stefuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
StefuniDopiero teraz zrozumiałem, że Stefuni coś się stało.
Zaproponowałem Stefuni dwa tematy.
Oddaję Stefuni list.
Przyglądam się Stefuni.
Opowiedziałam Stefuni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
StefunięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Stefunię.
Pożegnali w końcu Stefunię i wyszli razem.
Sierżant wpatrywał się w Stefunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Stefunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Stefunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StefuniąPrzez chwilę oboje ze Stefunią patrzyli na siebie.
Razem ze Stefunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Refleksyjnie po spotkaniu ze Stefunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz ze Stefunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem ze Stefunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StefuniZapraszam na film dokumentalny o Stefuni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Stefuni.
Ten wiersz jest o Stefuni.
Mowa oczywiście o Stefuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Stefuni.

Wołacz:
(hej!)
StefuniuGdzie jesteś Stefuniu!?
Cześć Stefuniu!
Stefuniu! Gdzie jesteś?
Stefuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Stefuniu!