Odmiana imienia Stefanka przez przypadki

Stefanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stefanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stefanki

Celownik
(komu? czemu?):Stefance

Biernik
(kogo? co?):Stefankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stefanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stefance

Wołacz
(hej!):Stefanko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StefankaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Stefanka.
Stefanka ma katar i źle się czuje.
W domu Stefanka często urządza rodzicom pokazy mody.
Stefanka nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Stefanka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StefankiNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Stefanki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Stefanki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Stefanki.
Jadę do Stefanki.
Tata Stefanki sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
StefanceMam nadzieję, że Stefance również się podoba.
Kto wie, może Stefance wyjdzie do na dobre.
Rozalia z troską przyglądała się Stefance.
Przyglądam się Stefance.
Stefance wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
StefankęDoprowadził tym Stefankę do stanu bliskiego apopleksji.
Czekałam na Stefankę w kawiarni.
Kawę kupioną przez Stefankę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przeprosiłam Stefankę i poszłam dalej.
Przyniesiona przez Stefankę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StefankąByliśmy ze Stefanką na jarmarku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz ze Stefanką na krytym basenie.
Dwa dni temu miałam ze Stefanką śmieszną przygodę.
Razem ze Stefanką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem ze Stefanką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StefanceZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Stefance.
Powiedz mi, co myślisz o Stefance.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Stefance.
Na koniec parę słów o Stefance.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Stefance.

Wołacz:
(hej!)
StefankoStefanko! Uważaj!
Dzień dobry Stefanko!
Dobranoc Stefanko!
Cześć Stefanko!
Gdzie jesteś Stefanko!?