Odmiana imienia Stanimiś przez przypadki

Stanimiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Stanimiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Stanimisia

Celownik
(komu? czemu?):Stanimisiowi

Biernik
(kogo? co?):Stanimisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Stanimisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Stanimisiu

Wołacz
(hej!):Stanimisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
StanimiśStanimiś nie umie śpiewać.
Stanimiś chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Stanimiś.
Dopiero do mnie dotarło, że Stanimiś już tu jest.
Stanimiś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
StanimisiaMuszę pochwalić pomysł Stanimisia.
Stanimisia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przed sobą ujrzałam rękę Stanimisia.
Rodzina Stanimisia wyprowadziła się.
Dziadek Stanimisia w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
StanimisiowiStanimisiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Mam nadzieję, że Stanimisiowi również się podoba.
Chciałam szybko pochwalić się Stanimisiowi.
Stanimisiowi oczy błyszczą.
Zaproponowałem Stanimisiowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
StanimisiaKacper patrzył na Stanimisia ze zdumieniem.
Doprowadził tym Stanimisia do stanu bliskiego apopleksji.
Oszołomienie spadło teraz na Stanimisia i na moment odebrało mu wigor.
Patrzę na Stanimisia i nic nie rozumiem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Stanimisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
StanimisiemDorota spotkała się ze Stanimisiem.
Byliśmy ze Stanimisiem na jarmarku.
Karolina miała się spotkać ze Stanimisiem przed szkołą.
Kasia ze Stanimisiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Pracuję ze Stanimisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
StanimisiuI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Stanimisiu.
A o Stanimisiu to i słowa rzec nie umiał.
Rozmawiam o Stanimisiu.
Bardzo fajny blog o Stanimisiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Stanimisiu.

Wołacz:
(hej!)
StanimisiuWitaj Stanimisiu!
Stanimisiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Stanimisiu!
Gdzie jesteś Stanimisiu!?
Stanimisiu! Gdzie jesteś?