Odmiana imienia Sonunia przez przypadki

Sonunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sonunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sonuni

Celownik
(komu? czemu?):Sonuni

Biernik
(kogo? co?):Sonunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sonunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sonuni

Wołacz
(hej!):Sonuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SonuniaMam na imię Sonunia.
Jeśli jednak przegrasz, Sonunia zostaje z nami.
Sonunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Sonunia nie umie śpiewać.
W domu Sonunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SonuniJestem mamą Sonuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Przez cały dzień czułam wzrok Sonuni na sobie.
Przed sobą ujrzałam rękę Sonuni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Sonuni.
Pożyczę od Sonuni samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
SonuniCo tej Sonuni po głowie chodzi?
Dzięki Sonuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Kupiłem Sonuni magnes na lodówkę.
Przyglądam się Sonuni.
Coś muszę Sonuni powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
SonunięLubię Sonunię.
Doprowadził tym Sonunię do stanu bliskiego apopleksji.
Czekałam na Sonunię w kawiarni.
Patrzy na Sonunię wyczekująco.
Spotkałam Sonunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SonuniąIdę na spacer z Sonunią.
Byliśmy z Sonunią na jarmarku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Sonunią na krytym basenie.
Obie z Sonunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Sonunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SonuniMuszę Ci powiedzieć prawdę o Sonuni.
Artykuł o Sonuni wywołał burzę w mediach.
Kiedyś tam chciałam napisać o Sonuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Sonuni.
Więcej o Sonuni znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
SonuniuHej Sonuniu!
Sonuniu! Uważaj!
Dziękuję Sonuniu za rozmowę!
Cześć Sonuniu!
Dobry wieczór Sonuniu!