Odmiana imienia Soniulka przez przypadki

Soniulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Soniulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Soniulki

Celownik
(komu? czemu?):Soniulce

Biernik
(kogo? co?):Soniulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Soniulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Soniulce

Wołacz
(hej!):Soniulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SoniulkaDziś Soniulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Soniulka wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Soniulka umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Soniulka.
Soniulka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SoniulkiNajbardziej polubiłam ojca Soniulki.
Rodzina Soniulki zginęła w wypadku samochodowym.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Soniulki.
Przyglądałam się dłoniom Soniulki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Soniulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SoniulceSłoik z kawą wyleciał Soniulce z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Soniulce.
Zszedłem z drogi Soniulce i usiadłem w fotelu.
Zaproponowałem Soniulce dwa tematy.
Oddaję Soniulce list.

Biernik:
(kogo? co?)
SoniulkęZdjęcie przesłane przez Soniulkę.
Spojrzał na Soniulkę i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Soniulkę.
O jego personalia miałam spytać Soniulkę prywatnie.
Na Soniulkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SoniulkąZostanę tu tylko z Soniulką i chłopakami.
Rozmawiam z Soniulką.
Sprzątam pokój z Soniulką.
Ja z Soniulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Soniulką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SoniulceKto dziś pamięta o Soniulce.
Pamiętajmy o Soniulce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dziś napiszę o Soniulce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Soniulce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Soniulce.

Wołacz:
(hej!)
SoniulkoSoniulko! Gdzie jesteś?
Hej Soniulko!
Soniulko! Uważaj!
Dobry wieczór Soniulko!
Dobranoc Soniulko!