Odmiana imienia Sofronia przez przypadki

Sofronia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sofronia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sofronii

Celownik
(komu? czemu?):Sofronii

Biernik
(kogo? co?):Sofronię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sofronią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sofronii

Wołacz
(hej!):Sofronio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SofroniaMa na imię Sofronia.
Jak już wiecie mam na imię Sofronia.
Sofronia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Sofronia.
Dla mnie było już jasne, ze Sofronia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SofroniiZaproszenia na urodziny Sofronii są gotowe.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Sofronii.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Sofronii.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Sofronii.
W słuchawce usłyszałam głos Sofronii.

Celownik:
(komu? czemu?)
SofroniiRozalia z troską przyglądała się Sofronii.
Powiedz wszystkim i Sofronii, że nic mi nie jest.
Proszę Sofronii nie dokuczać!
Mam nadzieję, że Sofronii również się podoba.
Sofronii włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
SofronięSierżant wpatrywał się w Sofronię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Pożegnali w końcu Sofronię i wyszli razem.
Czekałam na Sofronię w kawiarni.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Sofronię.
Widzę Sofronię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SofroniąRefleksyjnie po spotkaniu z Sofronią.
Razem z Sofronią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Sofronią na krytym basenie.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Sofronią.
Wieczorem z Sofronią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SofroniiWczoraj wspomniałam o Sofronii z moim tatą.
Więcej o Sofronii znajdziecie na naszej stronie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Sofronii.
Dyskutuję o Sofronii.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Sofronii.

Wołacz:
(hej!)
SofronioWitaj Sofronio!
Sofronio! Wróć do mnie!
Dziękuję Sofronio za rozmowę!
Dobry wieczór Sofronio!
Sofronio! Gdzie jesteś?