Odmiana imienia Smysława przez przypadki

Smysława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Smysława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Smysławy

Celownik
(komu? czemu?):Smysławie

Biernik
(kogo? co?):Smysławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Smysławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Smysławie

Wołacz
(hej!):Smysławo!

Przykłady odmiany imienia Smysława” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Smysława

Dziś Smysława ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Smysława.
Dla mnie było już jasne, ze Smysława umiera.
Gdzie jest Smysława?
Jutro Smysława wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Smysławy

Tato Smysławy produkował abażury.
Smysławy siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Smysławy.
Specjalnością Smysławy jest jazda na koniu.
Tata Smysławy sam opatrzył mi nogę.

Celownik (komu? czemu?): Smysławie

Dzięki Smysławie święta nabrały nowego wymiaru.
Rozalia z troską przyglądała się Smysławie.
Zerwał jabłko i podał je Smysławie.
Przyglądam się Smysławie.
Daję Smysławie, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Smysławę

Spojrzałam na Smysławę w wymownym geście.
Smysławę znalazłam w recepcji hotelu.
Przed sesją zapytałam Smysławę co lubi.
Widziałem dzisiaj Smysławę z mojej klasy.
Oszołomienie spadło teraz na Smysławę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik (z kim? z czym?): Smysławą

Sprzątam pokój razem ze Smysławą.
Zostaliśmy ze Smysławą w salonie sami.
Razem ze Smysławą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wymyśliłam ze Smysławą nową zabawę.
Karolina miała się spotkać ze Smysławą przed szkołą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Smysławie

W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Smysławie.
Mowa oczywiście o Smysławie.
Dyskutuję o Smysławie.
W powrotnej drodze myślał o Smysławie.
Kto dziś pamięta o Smysławie.

Wołacz (hej!): Smysławo

Dobranoc Smysławo!
Cześć Smysławo!
Hej Smysławo!
Dobry wieczór Smysławo!
Smysławo! Wróć do mnie!