Odmiana imienia Sjęgniew przez przypadki

Sjęgniew imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sjęgniew

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sjęgniewa

Celownik
(komu? czemu?):Sjęgniewowi

Biernik
(kogo? co?):Sjęgniewa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sjęgniewem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sjęgniewie

Wołacz
(hej!):Sjęgniewie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SjęgniewJa i Sjęgniew nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Sjęgniew.
Sjęgniew chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Sjęgniew?
Sjęgniew nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SjęgniewaWysyłam list do Sjęgniewa.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Sjęgniewa.
Dziadek Sjęgniewa w tym czasie miał chorą rękę.
Szkoda że Sjęgniewa prawie że w ogóle nie ma.
Tata Sjęgniewa sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
SjęgniewowiZerwał jabłko i podał je Sjęgniewowi.
Musiałam się zwierzyć Sjęgniewowi.
Co tej Sjęgniewowi po głowie chodzi?
Dzięki Sjęgniewowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tym razem nie damy Sjęgniewowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
SjęgniewaPatrzył na Sjęgniewa wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałem znacząco na Sjęgniewa.
Podchodzi, całuje Sjęgniewa i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Sjęgniewa.
Sjęgniewa zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SjęgniewemObie z Sjęgniewem postawiłyśmy na zmiany.
Śpiewam z Sjęgniewem.
Oboje z Sjęgniewem wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Sjęgniewem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zobacz wywiad z Sjęgniewem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SjęgniewiePamiętam o Sjęgniewie.
Dobrze, że wspomniałeś o Sjęgniewie.
Na pewno słyszałyście o Sjęgniewie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Sjęgniewie.
Teraz chcę napisać parę słów o Sjęgniewie.

Wołacz:
(hej!)
SjęgniewieWitaj Sjęgniewie!
Cześć Sjęgniewie!
Sjęgniewie! Uważaj!
Sjęgniewie! Gdzie jesteś?
Dziękuję Sjęgniewie za rozmowę!