Odmiana imienia Sirusia przez przypadki

Sirusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sirusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sirusi

Celownik
(komu? czemu?):Sirusi

Biernik
(kogo? co?):Sirusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sirusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sirusi

Wołacz
(hej!):Sirusiu!

Przykłady odmiany imienia Sirusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sirusia

Autorem artykułu jest Sirusia.
Dziś Sirusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Sirusia zostaje z nami.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sirusia.
Sirusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sirusi

Sirusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Najbardziej polubiłam ojca Sirusi.
W słuchawce usłyszałam głos Sirusi.
Nie lubię Sirusi.
Postawa Sirusi była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Sirusi

Oczywiście każdy przyzna rację Sirusi.
Przyglądam się Sirusi.
Proszę Sirusi nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Sirusi.
Dzięki Sirusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Sirusię

Nieśmiało gładzi Sirusię po włosach.
Widziałem dzisiaj Sirusię z mojej klasy.
Przed wejściem spotkaliśmy Sirusię.
Spojrzałam na Sirusię jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzała na Sirusię jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sirusią

Ja z Sirusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wymyśliłam z Sirusią nową zabawę.
Razem z Sirusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Sirusią przy basenie.
Siedzieliśmy z Sirusią na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sirusi

Kiedyś chciałam napisać o Sirusi.
Wczoraj wspomniałam o Sirusi z moim tatą.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Sirusi.
A o Sirusi to i słowa rzec nie umiał.
Od ostatniego wpisu o Sirusi wydarzyło się sporo.

Wołacz (hej!): Sirusiu

Sirusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Sirusiu!
Cześć Sirusiu!
Dziękuję Sirusiu za rozmowę!
Sirusiu! Wróć do mnie!