Odmiana imienia Simulka przez przypadki

Simulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Simulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Simulki

Celownik
(komu? czemu?):Simulce

Biernik
(kogo? co?):Simulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Simulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Simulce

Wołacz
(hej!):Simulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SimulkaDopiero do mnie dotarło, że Simulka już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Simulka.
Simulka wraca do domu.
Jutro Simulka wyjdzie ze szpitala.
Co robi Simulka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SimulkiWysyłam list do Simulki.
Rozalia podeszła do Simulki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Simulki.
Specjalnością Simulki jest jazda na koniu.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Simulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SimulceKto wie, może Simulce wyjdzie do na dobre.
Zszedłem z drogi Simulce i usiadłem w fotelu.
Ten nie pozostał dłużny Simulce.
Dzięki Simulce mamy kolejny artykuł po polsku.
Mam nadzieję, że Simulce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
SimulkęOszołomienie spadło teraz na Simulkę i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Simulkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzy na Simulkę wyczekująco.
Spotkałam Simulkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Simulkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SimulkąKarolina miała się spotkać z Simulką przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Simulką.
Obie z Simulką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Simulką.
Siedzieliśmy z Simulką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SimulceNiestety, nie umiała zapomnieć o Simulce.
Wszyscy dyskutują o Simulce.
Myślę o Simulce.
Więcej o Simulce znajdziecie na naszej stronie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Simulce.

Wołacz:
(hej!)
SimulkoHej Simulko!
Dobranoc Simulko!
Simulko! Gdzie jesteś?
Simulko! Wróć do mnie!
Witaj Simulko!