Odmiana imienia Simonunia przez przypadki

Simonunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Simonunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Simonuni

Celownik
(komu? czemu?):Simonuni

Biernik
(kogo? co?):Simonunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Simonunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Simonuni

Wołacz
(hej!):Simonuniu!

Przykłady deklinacji imienia Simonunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Simonunia

Simonunia tego nie widzi.
W domu Simonunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Simonunia.
Dobrze, że Simonunia grzecznie śpi.
Simonunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Simonuni

Zostało sto dni do narodzin Simonuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Simonuni.
Nie ma Simonuni.
Przedwczoraj były urodziny Simonuni.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Simonuni.

Celownik (komu? czemu?): Simonuni

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Simonuni.
Daję Simonuni, to co najlepsze we mnie.
Zerwał jabłko i podał je Simonuni.
Opowiadam Simonuni o swoich zainteresowaniach.
Proszę Simonuni nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Simonunię

Spoglądam na Simonunię.
Spojrzałam na Simonunię w wymownym geście.
Postaram się namówić Simonunię na spacer.
Przed sesją zapytałam Simonunię co lubi.
Sierżant wpatrywał się w Simonunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?): Simonunią

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Simonunią.
Sprzątam pokój razem z Simonunią.
Pracuję razem z Simonunią.
Razem z Simonunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Refleksyjnie po spotkaniu z Simonunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Simonuni

Warto także pomyśleć chwilę o Simonuni.
Wspominam o Simonuni.
Kilka słów od autora materiału o Simonuni.
No a teraz trochę więcej o Simonuni.
Myślę o Simonuni.

Wołacz (hej!): Simonuniu

Dobranoc Simonuniu!
Gdzie jesteś Simonuniu!?
Hej Simonuniu!
Cześć Simonuniu!
Simonuniu! Wróć do mnie!