Odmiana imienia Simoneczka przez przypadki

Simoneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Simoneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Simoneczki

Celownik
(komu? czemu?):Simoneczce

Biernik
(kogo? co?):Simoneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Simoneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Simoneczce

Wołacz
(hej!):Simoneczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SimoneczkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Simoneczka.
Dobrze, że Simoneczka grzecznie śpi.
Simoneczka nie umie grać na gitarze.
W domu Simoneczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Simoneczka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SimoneczkiZbieramy na nowy wózek dla Simoneczki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Simoneczki.
Tata Simoneczki sam opatrzył mi nogę.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Simoneczki.
Jadę do Simoneczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SimoneczceOpowiadam Simoneczce o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Simoneczce dojść do głosu.
Simoneczce oczy błyszczą.
Tego Simoneczce było już za wiele.
Simoneczce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
SimoneczkęSpojrzałam na Simoneczkę.
Nieśmiało gładzi Simoneczkę po włosach.
Chwyciła Simoneczkę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Simoneczkę w wymownym geście.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Simoneczkę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SimoneczkąSprzątam pokój z Simoneczką.
Ja z Simoneczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Simoneczką.
Sprzątam pokój razem z Simoneczką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Simoneczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SimoneczceMowa oczywiście o Simoneczce.
Czasami myślę sobie o Simoneczce.
Przy Simoneczce zapomniałem o wszystkim.
Pamiętajmy o Simoneczce i jej rodzinie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Simoneczce.

Wołacz:
(hej!)
SimoneczkoHej Simoneczko!
Dobry wieczór Simoneczko!
Witaj Simoneczko!
Dobranoc Simoneczko!
Simoneczko! Uważaj!