Odmiana imienia Simka przez przypadki

Simka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Simka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Simki

Celownik
(komu? czemu?):Simce

Biernik
(kogo? co?):Simkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Simką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Simce

Wołacz
(hej!):Simko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SimkaSimka nie umie śpiewać.
Jutro Simka wyjdzie ze szpitala.
Jeśli jednak przegrasz, Simka zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Simka.
Simka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SimkiNajbardziej polubiłam ojca Simki.
Dziadek Simki w tym czasie miał chorą rękę.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Simki.
Postawa Simki była zupełnie inna.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Simki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SimceZaproponowałem Simce dwa tematy.
Tym razem nie damy Simce dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Simce.
Chciałam szybko pochwalić się Simce.
Opowiadam Simce o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
SimkęW Simkę nagle coś wstąpiło.
Patrzy na Simkę wyczekująco.
Pożegnali w końcu Simkę i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Simkę i idzie do wyjścia.
Odprowadziłam Simkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SimkąWeekend spędzony z Simką był przesympatyczny.
Obie z Simką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Simką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Simką wybuchliśmy śmiechem.
Jadę z Simką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SimceBardzo fajny blog o Simce.
Na pewno słyszałyście o Simce.
W powrotnej drodze myślał o Simce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Simce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Simce.

Wołacz:
(hej!)
SimkoDobranoc Simko!
Hej Simko!
Dzień dobry Simko!
Simko! Wróć do mnie!
Simko! Gdzie jesteś?