Odmiana imienia Sierosławcia przez przypadki

Sierosławcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sierosławcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sierosławci

Celownik
(komu? czemu?):Sierosławci

Biernik
(kogo? co?):Sierosławcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sierosławcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sierosławci

Wołacz
(hej!):Sierosławciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SierosławciaSierosławcia chce pójść ze mną na spacer.
Jutro Sierosławcia wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sierosławcia.
W domu Sierosławcia często urządza rodzicom pokazy mody.
Sierosławcia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SierosławciUroda Sierosławci miała potężną moc.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Sierosławci.
Od razu zobaczyła ich mama Sierosławci.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Sierosławci.
Przed sobą ujrzałam rękę Sierosławci.

Celownik:
(komu? czemu?)
SierosławciTego Sierosławci było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Sierosławci.
Chciałam szybko pochwalić się Sierosławci.
Sierosławci oczy błyszczą.
Przyglądam się Sierosławci.

Biernik:
(kogo? co?)
SierosławcięW końcu obudzili Sierosławcię, żeby ich ratował.
Spojrzałem znacząco na Sierosławcię.
Przed wejściem spotkaliśmy Sierosławcię.
Lubię Sierosławcię.
Sierosławcię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SierosławciąWczoraj wracamy z Sierosławcią od lekarza.
Śpiewam z Sierosławcią.
Razem z Sierosławcią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Idę na spacer z Sierosławcią.
Zginął w pojedynku z Sierosławcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SierosławciKto dziś pamięta o Sierosławci.
Warto także pomyśleć chwilę o Sierosławci.
Powiedz mi, co myślisz o Sierosławci.
A przecież nikt inaczej o Sierosławci nie pisał.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Sierosławci.

Wołacz:
(hej!)
SierosławciuDzień dobry Sierosławciu!
Dobry wieczór Sierosławciu!
Hej Sierosławciu!
Witaj Sierosławciu!
Dobranoc Sierosławciu!