Odmiana imienia Sherylka przez przypadki

Sherylka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sherylka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sherylki

Celownik
(komu? czemu?):Sherylce

Biernik
(kogo? co?):Sherylkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sherylką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sherylce

Wołacz
(hej!):Sherylko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SherylkaSherylka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Sherylka.
Sherylka nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Sherylka zostaje z nami.
Gdzie jest Sherylka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SherylkiRozalia podeszła do Sherylki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Sherylki.
Zaproszenia na urodziny Sherylki są gotowe.
Uroda Sherylki miała potężną moc.
Na korytarzu blisko pokoju Sherylki stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
SherylceRozalia z troską przyglądała się Sherylce.
Mama przyznała rację Sherylce.
Przyglądam się Sherylce.
Nie wiem, co powiedzieć Sherylce.
Coś muszę Sherylce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
SherylkęPożegnali w końcu Sherylkę i wyszli razem.
Spojrzałam na Sherylkę w wymownym geście.
Spojrzała na Sherylkę jeszcze raz.
Przed wejściem spotkaliśmy Sherylkę.
Spojrzałem znacząco na Sherylkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SherylkąRazem z Sherylką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój razem z Sherylką.
Siedzieliśmy z Sherylką na ławce w parku.
Razem z Sherylką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Śpiewam z Sherylką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SherylceNie wspomniałem na początku o Sherylce.
Pamiętajmy o Sherylce i jej rodzinie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Sherylce.
Myślałam cały czas tylko o Sherylce.
Rozmawiam o Sherylce.

Wołacz:
(hej!)
SherylkoHej Sherylko!
Sherylko! Gdzie jesteś?
Sherylko! Uważaj!
Dobry wieczór Sherylko!
Dzień dobry Sherylko!