Odmiana imienia Sewerynuś przez przypadki

Sewerynuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sewerynuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sewerynusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sewerynusiu

Wołacz
(hej!):Sewerynusiem!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SewerynuśJak już wiecie mam na imię Sewerynuś.
Sewerynuś wraca do domu.
Autorem artykułu jest Sewerynuś.
Sewerynuś nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Sewerynuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Bardzo podoba mi się wypracowanie .
Specjalnością jest jazda na koniu.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery .
Zaproszenia na urodziny są gotowe.
W sobotę są urodziny .

Celownik:
(komu? czemu?)
Zostawiam karteczkę i już mnie nie ma.
Zszedłem z drogi i usiadłem w fotelu.
Napisałem wiersz dzięki .
Nie wiem, co powiedzieć .
Mam nadzieję, że również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzała na jeszcze raz.
znalazłam w recepcji hotelu.
W nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SewerynusiaJa z Sewerynusia chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Sewerynusia na ławce w parku.
Zostaliśmy z Sewerynusia w salonie sami.
Weekend spędzony z Sewerynusia był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Sewerynusia przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SewerynusiuW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Sewerynusiu.
Na koniec parę słów o Sewerynusiu.
Pamiętajmy o Sewerynusiu i jej rodzinie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Sewerynusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sewerynusiu.

Wołacz:
(hej!)
SewerynusiemWitaj Sewerynusiem!
Sewerynusiem! Uważaj!
Dziękuję Sewerynusiem za rozmowę!
Sewerynusiem! Wróć do mnie!
Dzień dobry Sewerynusiem!