Odmiana imienia Sewerka przez przypadki

Sewerka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sewerka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sewerki

Celownik
(komu? czemu?):Sewerce

Biernik
(kogo? co?):Sewerkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sewerką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sewerce

Wołacz
(hej!):Sewerko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SewerkaDopiero do mnie dotarło, że Sewerka już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Sewerka.
Dobrze, że Sewerka grzecznie śpi.
Sewerka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Sewerka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SewerkiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Sewerki.
Wysyłam list do Sewerki.
Póki co dodaję zdjęcia Sewerki z wakacji.
Postanowiłam zadzwonić do Sewerki i chłopaków.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Sewerki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
SewerceSłoik z kawą wyleciał Sewerce z rąk.
Od początku próbujemy pomóc Sewerce.
Napisałem wiersz dzięki Sewerce.
Oddaję Sewerce list.
Tego Sewerce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
SewerkęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Sewerkę bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Sewerkę ze zdumieniem.
Lubię Sewerkę.
Spojrzałam na Sewerkę.
Spojrzał na Sewerkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SewerkąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Sewerką.
Dorota spotkała się z Sewerką.
Idę na spacer z Sewerką.
Sprzątam pokój z Sewerką.
Rozmawiam z Sewerką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SewerceTo jest pieśń o Sewerce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Sewerce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Sewerce.
A o Sewerce to i słowa rzec nie umiał.
Dziś napiszę o Sewerce.

Wołacz:
(hej!)
SewerkoDziękuję Sewerko za rozmowę!
Dzień dobry Sewerko!
Gdzie jesteś Sewerko!?
Sewerko! Uważaj!
Hej Sewerko!