Odmiana imienia Sewerianek przez przypadki

Sewerianek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sewerianek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sewerianka

Celownik
(komu? czemu?):Seweriankowi

Biernik
(kogo? co?):Sewerianka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Seweriankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sewerianku

Wołacz
(hej!):Sewerianku!

Przykłady odmiany imienia Sewerianek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sewerianek

Sewerianek nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Sewerianek z lasu.
Co robi Sewerianek?
Ma na imię Sewerianek.
Na drugie imię mam Sewerianek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sewerianka

Ręka Sewerianka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Sewerianka zginęła w wypadku samochodowym.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Sewerianka.
Wysyłam list do Sewerianka.
Od razu zobaczyła ich mama Sewerianka.

Celownik (komu? czemu?): Seweriankowi

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Seweriankowi.
Dzięki Seweriankowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mam nadzieję, że Seweriankowi również się podoba.
Seweriankowi oczy błyszczą.
Seweriankowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik (kogo? co?): Sewerianka

Na Sewerianka spłynęła niewymowna ulga.
Przed wejściem spotkaliśmy Sewerianka.
Widzę Sewerianka.
Patrzył na Sewerianka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzała na Sewerianka jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Seweriankiem

Ja z Seweriankiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Seweriankiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Seweriankiem znowu idziemy na spacer.
Obie z Seweriankiem postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Seweriankiem na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sewerianku

Przygotowuje książkę o Sewerianku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Sewerianku.
Czasami myślę sobie o Sewerianku.
Na koniec parę słów o Sewerianku.
Przez chwilę pomyślałam o Sewerianku.

Wołacz (hej!): Sewerianku

Gdzie jesteś Sewerianku!?
Dobry wieczór Sewerianku!
Witaj Sewerianku!
Sewerianku! Wróć do mnie!
Dobranoc Sewerianku!