Odmiana imienia Sewcia przez przypadki

Sewcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sewcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sewci

Celownik
(komu? czemu?):Sewci

Biernik
(kogo? co?):Sewcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sewcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sewci

Wołacz
(hej!):Sewciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SewciaJutro Sewcia wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Sewcia z lasu.
Ja i Sewcia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Sewcia.
Sewcia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SewciPostanowiłam zadzwonić do Sewci.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Sewci.
Szkoda że Sewci prawie że w ogóle nie ma.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Sewci.
Póki co dodaję zdjęcia Sewci z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
SewciDaję Sewci, to co najlepsze we mnie.
Sewci wpadły w ucho słowa piosenki.
Sewci udało się usłyszeć tylko parę słów.
Sewci przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mama przyznała rację Sewci.

Biernik:
(kogo? co?)
SewcięKacper patrzył na Sewcię ze zdumieniem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sewcię.
Kawę kupioną przez Sewcię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Oszołomienie spadło teraz na Sewcię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzała na Sewcię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SewciąDorota spotkała się z Sewcią.
Przez chwilę oboje z Sewcią patrzyli na siebie.
Dwa dni temu miałam z Sewcią śmieszną przygodę.
Karolina miała się spotkać z Sewcią przed szkołą.
Siedzieliśmy z Sewcią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SewciPamiętajmy o Sewci i jej rodzinie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sewci.
Mówimy tu oczywiście o Sewci.
Myślę o Sewci.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Sewci.

Wołacz:
(hej!)
SewciuDobranoc Sewciu!
Dzień dobry Sewciu!
Witaj Sewciu!
Sewciu! Uważaj!
Cześć Sewciu!