Odmiana imienia Serwulek przez przypadki

Serwulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serwulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serwulka

Celownik
(komu? czemu?):Serwulkowi

Biernik
(kogo? co?):Serwulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serwulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serwulku

Wołacz
(hej!):Serwulku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerwulekMoje drugie imię to właśnie Serwulek.
Mam na imię Serwulek.
Ja i Serwulek nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Serwulek.
Serwulek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerwulkaUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Serwulka.
Rodzina Serwulka zginęła w wypadku samochodowym.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Serwulka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Serwulka.
Póki co dodaję zdjęcia Serwulka z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerwulkowiTym razem nie damy Serwulkowi dojść do głosu.
Zostawiam Serwulkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Ja na pewno przekaże swój procent Serwulkowi.
Rozalia z troską przyglądała się Serwulkowi.
Powiedz wszystkim i Serwulkowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
SerwulkaKawę kupioną przez Serwulka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Doprowadził tym Serwulka do stanu bliskiego apopleksji.
Lubię Serwulka.
W końcu obudzili Serwulka, żeby ich ratował.
Na Serwulka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerwulkiemDwa dni temu miałam z Serwulkiem śmieszną przygodę.
Byliśmy z Serwulkiem na jarmarku.
Idę na spacer z Serwulkiem.
Wczoraj wracamy z Serwulkiem od lekarza.
Ja z Serwulkiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerwulkuDziś napiszę o Serwulku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Serwulku.
Ten wiersz jest o Serwulku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Serwulku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Serwulku.

Wołacz:
(hej!)
SerwulkuDobry wieczór Serwulku!
Serwulku! Wróć do mnie!
Dziękuję Serwulku za rozmowę!
Gdzie jesteś Serwulku!?
Dobranoc Serwulku!