Odmiana imienia Serafunia przez przypadki

Serafunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafuni

Celownik
(komu? czemu?):Serafuni

Biernik
(kogo? co?):Serafunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafuni

Wołacz
(hej!):Serafuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerafuniaW domu Serafunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Serafunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Serafunia już tu jest.
Dobrze, że Serafunia grzecznie śpi.
Serafunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerafuniPrzedwczoraj były urodziny Serafuni.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Serafuni.
Pożyczę od Serafuni samochód i możemy jechać.
Nie ma Serafuni.
Tata Serafuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerafuniDzięki Serafuni święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Serafuni o swoich zainteresowaniach.
Powiedz wszystkim i Serafuni, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Serafuni.
Ten nie pozostał dłużny Serafuni.

Biernik:
(kogo? co?)
SerafunięPrzed sesją zapytałam Serafunię co lubi.
Spojrzał na Serafunię z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Serafunię.
Na Serafunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Odprowadziłam Serafunię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerafuniąRazem z Serafunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Serafunią na kanapie.
Śpiewam z Serafunią.
Ja z Serafunią chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę z Serafunią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerafuniPamiętajmy o Serafuni i jej rodzinie.
Przynajmniej tak myślał tata o Serafuni.
Kto dziś pamięta o Serafuni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Serafuni.
Więcej o Serafuni znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
SerafuniuGdzie jesteś Serafuniu!?
Serafuniu! Uważaj!
Dziękuję Serafuniu za rozmowę!
Witaj Serafuniu!
Serafuniu! Gdzie jesteś?