Odmiana imienia Serafulcia przez przypadki

Serafulcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafulcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafulci

Celownik
(komu? czemu?):Serafulci

Biernik
(kogo? co?):Serafulcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafulcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafulci

Wołacz
(hej!):Serafulciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerafulciaSerafulcia tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Serafulcia.
Dobrze, że Serafulcia grzecznie śpi.
Serafulcia chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Serafulcia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerafulciPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Serafulci.
Serce Serafulci stanęło na moment.
Tymczasem zauważyłam wpis Serafulci kilka dni temu.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Serafulci.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Serafulci.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerafulciTen nie pozostał dłużny Serafulci.
Rozalia z troską przyglądała się Serafulci.
Zszedłem z drogi Serafulci i usiadłem w fotelu.
Dzięki Serafulci mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Serafulci coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
SerafulcięPożegnali w końcu Serafulcię i wyszli razem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Serafulcię.
Doprowadził tym Serafulcię do stanu bliskiego apopleksji.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Serafulcię.
Popatrzyłam na Serafulcię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerafulciąRazem z Serafulcią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Przez chwilę oboje z Serafulcią patrzyli na siebie.
Byliśmy z Serafulcią na jarmarku.
Pracuję z Serafulcią.
Powinnam jednak pojechać z Serafulcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerafulciTo jest pieśń o Serafulci.
Marzę o Serafulci.
Przygotowuje książkę o Serafulci.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Serafulci.
No a teraz trochę więcej o Serafulci.

Wołacz:
(hej!)
SerafulciuSerafulciu! Gdzie jesteś?
Witaj Serafulciu!
Dobranoc Serafulciu!
Serafulciu! Wróć do mnie!
Hej Serafulciu!