Odmiana imienia Serafula przez przypadki

Serafula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafuli

Celownik
(komu? czemu?):Serafuli

Biernik
(kogo? co?):Serafulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafuli

Wołacz
(hej!):Serafulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerafulaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Serafula.
Na drugie imię mam Serafula.
Ma na imię Serafula.
Dla mnie było już jasne, ze Serafula umiera.
Serafula tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerafuliOd razu zobaczyła ich mama Serafuli.
Rodzina Serafuli zginęła w wypadku samochodowym.
Uroda Serafuli miała potężną moc.
Tata Serafuli poszedł otworzyć drzwi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Serafuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerafuliProszę Serafuli nie dokuczać!
Opowiedziałam Serafuli o przykrości która mnie spotkała.
Co tej Serafuli po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Serafuli.
Serafuli przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
SerafulęPopatrzyłam na Serafulę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Serafulę z pełnym zgrozy podziwem.
Na Serafulę spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Serafulę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Serafulę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerafuląPowinnam jednak pojechać z Serafulą.
Oboje z Serafulą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z Serafulą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Serafulą postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Serafulą zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerafuliTen wiersz jest o Serafuli.
To jest pieśń o Serafuli.
Wczoraj wspomniałam o Serafuli z moim tatą.
Piszę o Serafuli.
Przygotowuje książkę o Serafuli.

Wołacz:
(hej!)
SerafuloDzień dobry Serafulo!
Dziękuję Serafulo za rozmowę!
Cześć Serafulo!
Dobry wieczór Serafulo!
Hej Serafulo!