Odmiana imienia Serafinuś przez przypadki

Serafinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafinusia

Celownik
(komu? czemu?):Serafinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Serafinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafinusiu

Wołacz
(hej!):Serafinusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerafinuśCo robi Serafinuś?
W domu Serafinuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Serafinuś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Serafinuś.
Ma na imię Serafinuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerafinusiaPostanowiłam zadzwonić do Serafinusia.
Zostało sto dni do narodzin Serafinusia.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Serafinusia.
Muszę pochwalić pomysł Serafinusia.
Przed sobą ujrzałam rękę Serafinusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerafinusiowiNie wiem, co powiedzieć Serafinusiowi.
Chciałam szybko pochwalić się Serafinusiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Serafinusiowi.
Zostawiam Serafinusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Coś muszę Serafinusiowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
SerafinusiaSpojrzałam na Serafinusia.
Chwyciła Serafinusia za rękaw płaszcza.
Podchodzi, całuje Serafinusia i idzie do wyjścia.
Na Serafinusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzy na Serafinusia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerafinusiemSprzątam pokój z Serafinusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Serafinusiem.
Oboje z Serafinusiem wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Serafinusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Obie z Serafinusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerafinusiuMamrotał coś o Serafinusiu, gdy podtrzymywał się ściany.
Wszyscy dyskutują o Serafinusiu.
Marzę o Serafinusiu.
Kiedyś chciałam napisać o Serafinusiu.
Chciałbym być teraz przy Serafinusiu.

Wołacz:
(hej!)
SerafinusiuDobry wieczór Serafinusiu!
Dziękuję Serafinusiu za rozmowę!
Dobranoc Serafinusiu!
Cześć Serafinusiu!
Hej Serafinusiu!