Odmiana imienia Serafinka przez przypadki

Serafinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafinki

Celownik
(komu? czemu?):Serafince

Biernik
(kogo? co?):Serafinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafince

Wołacz
(hej!):Serafinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerafinkaJutro Serafinka wyjdzie ze szpitala.
Serafinka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Serafinka.
Jak już wiecie mam na imię Serafinka.
Autorem artykułu jest Serafinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerafinkiNajbardziej polubiłam ojca Serafinki.
Tata Serafinki sam opatrzył mi nogę.
Zbieramy na nowy wózek dla Serafinki.
Rodzina Serafinki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Serafinki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerafinceTym razem nie damy Serafince dojść do głosu.
Dzięki Serafince mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Serafince nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny Serafince.
Coś muszę Serafince powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
SerafinkęPostaram się namówić Serafinkę na spacer.
Przeprosiłam Serafinkę i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Serafinkę.
Serafinkę znalazłam w recepcji hotelu.
Odprowadziłam Serafinkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerafinkąPracuję razem z Serafinką.
Razem z Serafinką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Serafinką patrzyli na siebie.
Zostaliśmy z Serafinką w salonie sami.
Jadę z Serafinką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerafinceNie wspomniałem na początku o Serafince.
Przygotowuje książkę o Serafince.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Serafince.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Serafince.
Bardzo fajny blog o Serafince.

Wołacz:
(hej!)
SerafinkoSerafinko! Wróć do mnie!
Dziękuję Serafinko za rozmowę!
Dobry wieczór Serafinko!
Cześć Serafinko!
Dzień dobry Serafinko!