Odmiana imienia Serafcio przez przypadki

Serafcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafcia

Celownik
(komu? czemu?):Serafciowi

Biernik
(kogo? co?):Serafcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafciu

Wołacz
(hej!):Serafciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerafcioJeśli jednak przegrasz, Serafcio zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Serafcio umiera.
Gdzie jest Serafcio?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Serafcio.
Ja i Serafcio nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerafciaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Serafcia.
Tato Serafcia produkował abażury.
Przed domem Serafcia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Najbardziej polubiłam ojca Serafcia.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Serafcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerafciowiSerafciowi włosy stanęły dęba na głowie.
Przyglądam się Serafciowi.
Daję Serafciowi, to co najlepsze we mnie.
Serafciowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Ja na pewno przekaże swój procent Serafciowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SerafciaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Serafcia.
Chwyciła Serafcia za rękaw płaszcza.
Pożegnali w końcu Serafcia i wyszli razem.
Obserwuję Serafcia bardzo uważnie.
Spojrzała na Serafcia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerafciemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Serafciem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Serafciem.
Razem z Serafciem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Jadę na wycieczkę razem z Serafciem.
Siedzieliśmy z Serafciem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerafciuPrzygotowuje książkę o Serafciu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Serafciu.
Kto dziś pamięta o Serafciu.
Warto także pomyśleć chwilę o Serafciu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Serafciu.

Wołacz:
(hej!)
SerafciuGdzie jesteś Serafciu!?
Dobranoc Serafciu!
Cześć Serafciu!
Serafciu! Uważaj!
Hej Serafciu!