Odmiana imienia Serafa przez przypadki

Serafa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Serafa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serafy

Celownik
(komu? czemu?):Serafie

Biernik
(kogo? co?):Serafę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serafą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serafie

Wołacz
(hej!):Serafo!

Przykłady odmiany imienia Serafa” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Serafa

Jak już wiecie mam na imię Serafa.
W domu Serafa często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Serafa?
Ja i Serafa nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Serafa z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Serafy

Rozalia podeszła do Serafy.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Serafy.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Serafy.
Jadę do Serafy.
Postawa Serafy była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Serafie

Serafie oczy błyszczą.
Dzięki Serafie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Serafie święta nabrały nowego wymiaru.
Zostawiam Serafie karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Serafie dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Serafę

Postaram się namówić Serafę na spacer.
W Serafę nagle coś wstąpiło.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Serafę.
Podchodzi, całuje Serafę i idzie do wyjścia.
Spoglądam na Serafę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Serafą

Pracuję razem z Serafą.
Weekend spędzony z Serafą był przesympatyczny.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Serafą.
Oboje z Serafą wybuchliśmy śmiechem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Serafą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Serafie

Czasami myślę sobie o Serafie.
A o Serafie to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś chciałam napisać o Serafie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Serafie.
Wczoraj wspomniałam o Serafie z moim tatą.

Wołacz (hej!): Serafo

Hej Serafo!
Serafo! Gdzie jesteś?
Witaj Serafo!
Dziękuję Serafo za rozmowę!
Cześć Serafo!