Odmiana imienia Selmunia przez przypadki

Selmunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Selmunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Selmuni

Celownik
(komu? czemu?):Selmuni

Biernik
(kogo? co?):Selmunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Selmunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Selmuni

Wołacz
(hej!):Selmuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SelmuniaDopiero do mnie dotarło, że Selmunia już tu jest.
Gdzie jest Selmunia?
Jutro Selmunia wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Selmunia.
Na drugie imię mam Selmunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SelmuniZaproszenia na urodziny Selmuni są gotowe.
Od razu zobaczyła ich mama Selmuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Selmuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Selmuni.
Ręka Selmuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
SelmuniMam nadzieję, że Selmuni również się podoba.
Kupiłem Selmuni magnes na lodówkę.
Kto wie, może Selmuni wyjdzie do na dobre.
Selmuni włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Selmuni coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
SelmunięOszołomienie spadło teraz na Selmunię i na moment odebrało mu wigor.
W Selmunię nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Selmunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Selmunię bardzo przyjaźnie.
Selmunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SelmuniąKarolina miała się spotkać z Selmunią przed szkołą.
Weekend spędzony z Selmunią był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Selmunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Selmunią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Selmunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SelmuniJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Selmuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Selmuni.
Warto także pomyśleć chwilę o Selmuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Selmuni.
To jest pieśń o Selmuni.

Wołacz:
(hej!)
SelmuniuDobranoc Selmuniu!
Selmuniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Selmuniu za rozmowę!
Selmuniu! Uważaj!
Dzień dobry Selmuniu!