Odmiana imienia Selina przez przypadki

Selina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Selina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Seliny

Celownik
(komu? czemu?):Selinie

Biernik
(kogo? co?):Selinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Seliną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Selinie

Wołacz
(hej!):Selino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SelinaSelina chce pójść ze mną na spacer.
Selina ma katar i źle się czuje.
Ja i Selina nie wiedziałyśmy, co robić.
Dopiero do mnie dotarło, że Selina już tu jest.
Na drugie imię mam Selina.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SelinyW słuchawce usłyszałam głos Seliny.
Tata Seliny poszedł otworzyć drzwi.
Jestem mamą Seliny i jeszcze trojga innych dzieci.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Seliny.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Seliny.

Celownik:
(komu? czemu?)
SelinieSelinie wpadły w ucho słowa piosenki.
Selinie włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiadam Selinie o swoich zainteresowaniach.
Daję Selinie, to co najlepsze we mnie.
Selinie udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
SelinęPostaram się namówić Selinę na spacer.
Widzę Selinę.
Pożegnali w końcu Selinę i wyszli razem.
Selinę znalazłam w recepcji hotelu.
Nieśmiało gładzi Selinę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SelinąPracuję razem z Seliną.
Wieczorem z Seliną znowu idziemy na spacer.
Razem z Seliną podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zostaliśmy z Seliną w salonie sami.
Ja z Seliną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SelinieZastanawiał się dlaczego wspomniał o Selinie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Selinie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Selinie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Selinie.
A o Selinie to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
SelinoHej Selino!
Witaj Selino!
Selino! Wróć do mnie!
Selino! Gdzie jesteś?
Selino! Uważaj!