Odmiana imienia Selena przez przypadki

Selena imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Selena

Dopełniacz
(kogo? czego?):Seleny

Celownik
(komu? czemu?):Selenie

Biernik
(kogo? co?):Selenę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Seleną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Selenie

Wołacz
(hej!):Seleno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SelenaMoje drugie imię to właśnie Selena.
Selena wraca do domu.
Dobrze, że Selena grzecznie śpi.
Selena odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Selena.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SelenyPostanowiłam zadzwonić do Seleny.
Wysyłam list do Seleny.
Nie lubię Seleny.
Zbieramy na nowy wózek dla Seleny.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Seleny.

Celownik:
(komu? czemu?)
SelenieSelenie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Selenie oczy błyszczą.
Dzięki Selenie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Chciałam szybko pochwalić się Selenie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Selenie coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
SelenęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Selenę.
Podchodzi, całuje Selenę i idzie do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Selenę.
W końcu obudzili Selenę, żeby ich ratował.
Popatrzyłam na Selenę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SelenąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Seleną.
Oboje z Seleną wybuchliśmy śmiechem.
Śpiewam z Seleną.
Wczoraj wracamy z Seleną od lekarza.
Powinnam jednak pojechać z Seleną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SelenieW powrotnej drodze myślał o Selenie.
Teraz chcę napisać parę słów o Selenie.
Przygotowuje książkę o Selenie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Selenie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Selenie.

Wołacz:
(hej!)
SelenoGdzie jesteś Seleno!?
Seleno! Wróć do mnie!
Seleno! Uważaj!
Dziękuję Seleno za rozmowę!
Dobranoc Seleno!