Odmiana imienia Seleczka przez przypadki

Seleczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Seleczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Seleczki

Celownik
(komu? czemu?):Seleczce

Biernik
(kogo? co?):Seleczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Seleczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Seleczce

Wołacz
(hej!):Seleczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SeleczkaMa na imię Seleczka.
Gdzie jest Seleczka?
Seleczka nie umie śpiewać.
W domu Seleczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Seleczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SeleczkiW słuchawce usłyszałam głos Seleczki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Seleczki.
Dziadek Seleczki w tym czasie miał chorą rękę.
W sobotę są urodziny Seleczki.
Jestem mamą Seleczki i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
SeleczceSeleczce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Seleczce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Przyglądam się Seleczce.
Opowiadam Seleczce o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Seleczce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
SeleczkęKacper patrzył na Seleczkę ze zdumieniem.
Spojrzał na Seleczkę i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Seleczkę, żeby ich ratował.
Zdjęcie przesłane przez Seleczkę.
Przyniesiona przez Seleczkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SeleczkąDorota spotkała się z Seleczką.
Rozmawiam z Seleczką.
Wczoraj wracamy z Seleczką od lekarza.
Zostanę tu tylko z Seleczką i chłopakami.
Razem z Seleczką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SeleczceMyślę o Seleczce.
Wszyscy dyskutują o Seleczce.
Kiedyś chciałam napisać o Seleczce.
A przecież nikt inaczej o Seleczce nie pisał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Seleczce.

Wołacz:
(hej!)
SeleczkoDziękuję Seleczko za rozmowę!
Dobranoc Seleczko!
Dzień dobry Seleczko!
Seleczko! Wróć do mnie!
Seleczko! Gdzie jesteś?