Odmiana imienia Segolenunia przez przypadki

Segolenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Segolenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Segolenuni

Celownik
(komu? czemu?):Segolenuni

Biernik
(kogo? co?):Segolenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Segolenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Segolenuni

Wołacz
(hej!):Segolenuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SegolenuniaSegolenunia wraca do domu.
Mam na imię Segolenunia.
Jutro Segolenunia wyjdzie ze szpitala.
Dziś Segolenunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Segolenunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SegolenuniNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Segolenuni.
Nie lubię Segolenuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Segolenuni.
Tata Segolenuni sam opatrzył mi nogę.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Segolenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
SegolenuniDzięki Segolenuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Segolenuni.
Zaproponowałem Segolenuni dwa tematy.
Dzięki Segolenuni święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Segolenuni list.

Biernik:
(kogo? co?)
SegolenunięCzekałam na Segolenunię w kawiarni.
W Segolenunię nagle coś wstąpiło.
Widzę Segolenunię.
Spojrzał na Segolenunię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Segolenunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SegolenuniąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Segolenunią na krytym basenie.
Weekend spędzony z Segolenunią był przesympatyczny.
Wieczorem z Segolenunią znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Segolenunią na kanapie.
Sprzątam pokój z Segolenunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SegolenuniNiestety, nie umiała zapomnieć o Segolenuni.
W powrotnej drodze myślał o Segolenuni.
Nie wspomniałem na początku o Segolenuni.
Teraz chcę napisać parę słów o Segolenuni.
Przez chwilę pomyślałam o Segolenuni.

Wołacz:
(hej!)
SegolenuniuSegolenuniu! Gdzie jesteś?
Hej Segolenuniu!
Dzień dobry Segolenuniu!
Witaj Segolenuniu!
Segolenuniu! Wróć do mnie!