Odmiana imienia Sebusia przez przypadki

Sebusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Sebusią

Biernik
(kogo? co?):Sebusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Sebusi!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Sebusi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Sebusi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebusię

Wołacz
(hej!):!

Przykłady deklinacji imienia Sebusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sebusia

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sebusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Sebusia.
Na drugie imię mam Sebusia.
Sebusia ma katar i źle się czuje.
Sebusia nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Rodzina zginęła w wypadku samochodowym.
Najbardziej polubiłam ojca .
Postawa była zupełnie inna.
Uroda miała potężną moc.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask .

Celownik (komu? czemu?): Sebusią

Opowiadam Sebusią o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Sebusią dojść do głosu.
Nie wiem, co powiedzieć Sebusią.
Słoik z kawą wyleciał Sebusią z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Sebusią.

Biernik (kogo? co?): Sebusiu

W Sebusiu nagle coś wstąpiło.
Patrzy na Sebusiu wyczekująco.
Patrzył na Sebusiu wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Sebusiu ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Sebusiu jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Weekend spędzony z był przesympatyczny.
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z .
Refleksyjnie po spotkaniu z .

Miejscownik (o kim? o czym?):

Bardzo fajny blog o .
Wszyscy dyskutują o .
Więcej o znajdziecie na naszej stronie.
Kiedyś tam chciałam napisać o .
Przygotowuje książkę o .

Wołacz (hej!): Sebusi

Dobranoc Sebusi!
Sebusi! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Sebusi!
Sebusi! Uważaj!
Gdzie jesteś Sebusi!?