Odmiana imienia Sebuś przez przypadki

Sebuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Sebusia!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Sebusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Sebusiu

Biernik
(kogo? co?):Sebusiem

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Sebusia!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SebuśDziś dowiedziałam się, że ma na imię Sebuś.
Gdzie jest Sebuś?
Sebuś ma katar i źle się czuje.
Sebuś wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Sebuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Byłam pełna uznania dla rozwoju .
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask .
siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę .
Prosimy o pomoc dla .

Celownik:
(komu? czemu?)
Tym razem nie damy dojść do głosu.
Zostawiam karteczkę i już mnie nie ma.
Nie wiem, co powiedzieć .
Korzysta z okazji, by wyznać miłość.
Tego było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
Patrzył na z pełnym zgrozy podziwem.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.
zaświerzbiały ręce.
Widzę .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SebusiuOboje z Sebusiu kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy z Sebusiu na jarmarku.
Oboje z Sebusiu wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Sebusiu oraz innymi uczestnikami finału.
Wieczorem z Sebusiu znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Myślałam cały czas tylko o .
Kto dziś pamięta o .
Anna sama już nie wie, co myśleć o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o .

Wołacz:
(hej!)
SebusiaSebusia! Gdzie jesteś?
Dziękuję Sebusia za rozmowę!
Dobry wieczór Sebusia!
Dobranoc Sebusia!
Hej Sebusia!