Odmiana imienia Sebeczka przez przypadki

Sebeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sebeczki

Celownik
(komu? czemu?):Sebeczce

Biernik
(kogo? co?):Sebeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebeczce

Wołacz
(hej!):Sebeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SebeczkaDobrze, że Sebeczka grzecznie śpi.
Sebeczka wraca do domu.
Sebeczka tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Sebeczka zostaje z nami.
W domu Sebeczka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SebeczkiPostanowiłam zadzwonić do Sebeczki.
Nie lubię Sebeczki.
Tata Sebeczki sam opatrzył mi nogę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Sebeczki.
Tata Sebeczki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
SebeczceZszedłem z drogi Sebeczce i usiadłem w fotelu.
Kto wie, może Sebeczce wyjdzie do na dobre.
Daję Sebeczce, to co najlepsze we mnie.
Opowiedziałam Sebeczce o przykrości która mnie spotkała.
Oczywiście każdy przyzna rację Sebeczce.

Biernik:
(kogo? co?)
SebeczkęSpotkałam Sebeczkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przeprosiłam Sebeczkę i poszłam dalej.
Lubię Sebeczkę.
Sierżant wpatrywał się w Sebeczkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Odprowadziłam Sebeczkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SebeczkąTym razem korespondowałam z Sebeczką.
Razem z Sebeczką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Idę na spacer z Sebeczką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Sebeczką.
Jadę z Sebeczką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SebeczcePrzygotowuje książkę o Sebeczce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Sebeczce.
Artykuł o Sebeczce wywołał burzę w mediach.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Sebeczce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Sebeczce.

Wołacz:
(hej!)
SebeczkoHej Sebeczko!
Witaj Sebeczko!
Sebeczko! Uważaj!
Dobry wieczór Sebeczko!
Dziękuję Sebeczko za rozmowę!