Odmiana imienia Sebcio przez przypadki

Sebcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sebcia

Celownik
(komu? czemu?):Sebciowi

Biernik
(kogo? co?):Sebcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebciu

Wołacz
(hej!):Sebciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SebcioZa chwilę wróci Sebcio z lasu.
Ma na imię Sebcio.
Moje drugie imię to właśnie Sebcio.
Jutro Sebcio wyjdzie ze szpitala.
Sebcio nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SebciaSzukałem linków do strony Sebcia.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Sebcia.
Tym razem prezentujemy wystawę Sebcia.
Zbieramy na nowy wózek dla Sebcia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sebcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
SebciowiMama przyznała rację Sebciowi.
Musiałam się zwierzyć Sebciowi.
Przyglądam się Sebciowi.
Proszę Sebciowi nie dokuczać!
Sebciowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
SebciaPrzed wejściem spotkaliśmy Sebcia.
Postaram się namówić Sebcia na spacer.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Sebcia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sebcia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Sebcia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SebciemRazem z Sebciem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Pracuję razem z Sebciem.
Pracuję z Sebciem.
Przez chwilę oboje z Sebciem patrzyli na siebie.
A sytuacja z Sebciem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SebciuWspominam o Sebciu.
Od ostatniego wpisu o Sebciu wydarzyło się sporo.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Sebciu.
A o Sebciu to i słowa rzec nie umiał.
Dobrze, że wspomniałeś o Sebciu.

Wołacz:
(hej!)
SebciuSebciu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Sebciu!
Gdzie jesteś Sebciu!?
Dziękuję Sebciu za rozmowę!
Cześć Sebciu!