Odmiana imienia Sebcia przez przypadki

Sebcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sebci

Celownik
(komu? czemu?):Sebci

Biernik
(kogo? co?):Sebcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebci

Wołacz
(hej!):Sebciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SebciaDziś Sebcia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Sebcia chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Sebcia.
Mam na imię Sebcia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sebcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SebciTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sebci.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Sebci.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Sebci.
Sebci siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Sebci i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
SebciSłoik z kawą wyleciał Sebci z rąk.
Sebci udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Sebci dojść do głosu.
Sebci przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mama przyznała rację Sebci.

Biernik:
(kogo? co?)
SebcięCzekałam na Sebcię w kawiarni.
Sebcię zaświerzbiały ręce.
Oszołomienie spadło teraz na Sebcię i na moment odebrało mu wigor.
Podchodzi, całuje Sebcię i idzie do wyjścia.
Popatrzyłam na Sebcię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SebciąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Sebcią na krytym basenie.
Zobacz wywiad z Sebcią oraz innymi uczestnikami finału.
Karolina miała się spotkać z Sebcią przed szkołą.
Oboje z Sebcią wybuchliśmy śmiechem.
Powinnam jednak pojechać z Sebcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SebciPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sebci.
No a teraz trochę więcej o Sebci.
A przecież nikt inaczej o Sebci nie pisał.
Wspominam o Sebci.
Marzę o Sebci.

Wołacz:
(hej!)
SebciuCześć Sebciu!
Sebciu! Wróć do mnie!
Dziękuję Sebciu za rozmowę!
Hej Sebciu!
Dzień dobry Sebciu!