Odmiana imienia Sebastusia przez przypadki

Sebastusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebastusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sebastusi

Celownik
(komu? czemu?):Sebastusi

Biernik
(kogo? co?):Sebastusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebastusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebastusi

Wołacz
(hej!):Sebastusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SebastusiaCo robi Sebastusia?
W domu Sebastusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Sebastusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Sebastusia.
Sebastusia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SebastusiRodzina Sebastusi wyprowadziła się.
Pożyczę od Sebastusi samochód i możemy jechać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Sebastusi.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Sebastusi.
W domu babci Sebastusi od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
SebastusiPrzyglądam się Sebastusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Sebastusi.
Zostawiam Sebastusi karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Sebastusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Sebastusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
SebastusięChwyciła Sebastusię za rękaw płaszcza.
Doprowadził tym Sebastusię do stanu bliskiego apopleksji.
Spoglądam na Sebastusię.
Spojrzałam na Sebastusię w wymownym geście.
Przed wejściem spotkaliśmy Sebastusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SebastusiąAle można sobie zrobić zdjęcie z Sebastusią.
Byliśmy z Sebastusią na jarmarku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Sebastusią.
Sprzątam pokój razem z Sebastusią.
Razem z Sebastusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SebastusiKiedyś chciałam napisać wiersz o Sebastusi.
Ten wiersz jest o Sebastusi.
Piszę o Sebastusi.
Więcej o Sebastusi znajdziecie na naszej stronie.
Powiedz mi, co myślisz o Sebastusi.

Wołacz:
(hej!)
SebastusiuDobry wieczór Sebastusiu!
Cześć Sebastusiu!
Dobranoc Sebastusiu!
Sebastusiu! Wróć do mnie!
Witaj Sebastusiu!