Odmiana imienia Sebaldek przez przypadki

Sebaldek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebaldek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sebaldka

Celownik
(komu? czemu?):Sebaldkowi

Biernik
(kogo? co?):Sebaldka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebaldkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebaldku

Wołacz
(hej!):Sebaldku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SebaldekNa drugie imię mam Sebaldek.
Sebaldek ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sebaldek.
Dobrze, że Sebaldek grzecznie śpi.
Sebaldek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SebaldkaTym razem prezentujemy wystawę Sebaldka.
Jestem mamą Sebaldka i jeszcze trojga innych dzieci.
Wysyłam list do Sebaldka.
Zbieramy na nowy wózek dla Sebaldka.
Dla Sebaldka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
SebaldkowiOczywiście każdy przyzna rację Sebaldkowi.
Zszedłem z drogi Sebaldkowi i usiadłem w fotelu.
Słoik z kawą wyleciał Sebaldkowi z rąk.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Sebaldkowi coś się stało.
Tego Sebaldkowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
SebaldkaSebaldka znalazłam w recepcji hotelu.
Popatrzyłam na Sebaldka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Zdjęcie przesłane przez Sebaldka.
Przyniesiona przez Sebaldka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Sebaldka jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SebaldkiemZostaliśmy z Sebaldkiem w salonie sami.
Powinnam jednak pojechać z Sebaldkiem.
Zostanę tu tylko z Sebaldkiem i chłopakami.
Razem z Sebaldkiem zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Sebaldkiem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SebaldkuA o Sebaldku to i słowa rzec nie umiał.
Mamrotał coś o Sebaldku, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Sebaldku.
Wspominam o Sebaldku.
Mowa oczywiście o Sebaldku.

Wołacz:
(hej!)
SebaldkuSebaldku! Wróć do mnie!
Dobranoc Sebaldku!
Cześć Sebaldku!
Dobry wieczór Sebaldku!
Gdzie jesteś Sebaldku!?