Odmiana imienia Scholka przez przypadki

Scholka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Scholka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Scholki

Celownik
(komu? czemu?):Scholce

Biernik
(kogo? co?):Scholkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Scholką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Scholce

Wołacz
(hej!):Scholko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ScholkaDziś Scholka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Scholka.
Scholka wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Scholka.
Scholka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ScholkiNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Scholki.
Tymczasem zauważyłam wpis Scholki kilka dni temu.
Wysyłam list do Scholki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Scholki.
Nie ma Scholki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ScholceNapisałem wiersz dzięki Scholce.
Co tej Scholce po głowie chodzi?
Kupiłem Scholce magnes na lodówkę.
Mam nadzieję, że Scholce również się podoba.
Zerwał jabłko i podał je Scholce.

Biernik:
(kogo? co?)
ScholkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Scholkę.
Spojrzał na Scholkę i uśmiechnął się.
Postaram się namówić Scholkę na spacer.
Patrzy na Scholkę wyczekująco.
Widzę Scholkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ScholkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz ze Scholką.
Rozmawiam ze Scholką.
Pracuję razem ze Scholką.
Obie ze Scholką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wieczorem ze Scholką znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ScholceRozmawiam o Scholce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Scholce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Scholce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Scholce.
Piszę o Scholce.

Wołacz:
(hej!)
ScholkoScholko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Scholko!
Dobranoc Scholko!
Hej Scholko!
Dziękuję Scholko za rozmowę!