Odmiana imienia Sawka przez przypadki

Sawka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sawka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sawki

Celownik
(komu? czemu?):Sawce

Biernik
(kogo? co?):Sawkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sawką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sawce

Wołacz
(hej!):Sawko!

Przykłady odmiany imienia Sawka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sawka

Ma na imię Sawka.
Jeśli jednak przegrasz, Sawka zostaje z nami.
Sawka ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Sawka umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Sawka już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sawki

Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Sawki.
Nie lubię Sawki.
W sobotę są urodziny Sawki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Sawki.
Muszę pochwalić pomysł Sawki.

Celownik (komu? czemu?): Sawce

Od początku próbujemy pomóc Sawce.
Napisałem wiersz dzięki Sawce.
Proszę Sawce nie dokuczać!
Słoik z kawą wyleciał Sawce z rąk.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Sawce coś się stało.

Biernik (kogo? co?): Sawkę

Widzę Sawkę.
Sawkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Sawkę jak dopisuje kolejne literki.
Zdjęcie przesłane przez Sawkę.
Na Sawkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sawką

Wieczorem z Sawką znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Sawką.
Siedzieliśmy z Sawką przy basenie.
Zostanę tu tylko z Sawką i chłopakami.
Ja z Sawką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sawce

Związana jest z nią legenda o Sawce.
Dyskutuję o Sawce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Sawce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Sawce.
Hipnotyzująca powieść o Sawce i płatnym mordercy.

Wołacz (hej!): Sawko

Sawko! Gdzie jesteś?
Sawko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Sawko!
Hej Sawko!
Dobry wieczór Sawko!