Odmiana imienia Saturka przez przypadki

Saturka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Saturka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Saturki

Celownik
(komu? czemu?):Saturce

Biernik
(kogo? co?):Saturkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Saturką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Saturce

Wołacz
(hej!):Saturko!

Przykłady odmiany imienia Saturka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Saturka

Mam na imię Saturka.
Gdzie jest Saturka?
Co robi Saturka?
Dziś Saturka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Saturka nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Saturki

Tato Saturki produkował abażury.
Serce Saturki stanęło na moment.
Zbieramy na nowy wózek dla Saturki.
Specjalnością Saturki jest jazda na koniu.
Jestem mamą Saturki i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik (komu? czemu?): Saturce

Napisałem wiersz dzięki Saturce.
Proszę Saturce nie dokuczać!
Od początku próbujemy pomóc Saturce.
Ja na pewno przekaże swój procent Saturce.
Dzięki Saturce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Saturkę

Sierżant wpatrywał się w Saturkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Saturkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Saturkę jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam Saturkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Chwyciła Saturkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?): Saturką

Refleksyjnie po spotkaniu z Saturką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Saturką.
Siedzieliśmy z Saturką przy basenie.
Tym razem korespondowałam z Saturką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Saturką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Saturce

Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Saturce.
Na koniec parę słów o Saturce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Saturce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Saturce.
Myślałam cały czas tylko o Saturce.

Wołacz (hej!): Saturko

Saturko! Gdzie jesteś?
Saturko! Wróć do mnie!
Dziękuję Saturko za rozmowę!
Witaj Saturko!
Dobranoc Saturko!