Odmiana imienia Satureczka przez przypadki

Satureczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Satureczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Satureczki

Celownik
(komu? czemu?):Satureczce

Biernik
(kogo? co?):Satureczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Satureczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Satureczce

Wołacz
(hej!):Satureczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SatureczkaGdzie jest Satureczka?
Satureczka nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Satureczka zostaje z nami.
Satureczka wraca do domu.
Na drugie imię mam Satureczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SatureczkiTato Satureczki produkował abażury.
Ręka Satureczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dla Satureczki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przedwczoraj były urodziny Satureczki.
Satureczki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
SatureczceJa na pewno przekaże swój procent Satureczce.
Coś muszę Satureczce powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Satureczce o swoich zainteresowaniach.
Od początku próbujemy pomóc Satureczce.
Zszedłem z drogi Satureczce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
SatureczkęKacper patrzył na Satureczkę ze zdumieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Satureczkę.
Satureczkę zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Satureczkę.
Widzę Satureczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SatureczkąDorota spotkała się z Satureczką.
Pracuję z Satureczką.
Zobacz wywiad z Satureczką oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój z Satureczką.
Wieczorem z Satureczką znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SatureczceA o Satureczce to i słowa rzec nie umiał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Satureczce.
Czasami myślę sobie o Satureczce.
Myślał o Satureczce i o swoim życiu.
Pamiętajmy o Satureczce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
SatureczkoDobry wieczór Satureczko!
Satureczko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Satureczko!?
Cześć Satureczko!
Witaj Satureczko!